Lý Toét en la Urbo: Aliroj kun la Moderna en 1930-aj jaroj Vjetnamio - 1a parto

Trafoj: 549

GEORGO DUTTON

Senstare

   La apero de populara ĵurnalismo en 1930-aj jaroj Vjetnamio permesis novan formulan komenton pri transformita urba vivo, inter ili karikaturojn prezentantajn Lý Toét, vilaĝano konsternita de liaj renkontoj kun la modema urbo. Ĉi tiu artikolo uzas la Lý Toét bildstrioj, kiuj aperis en la semajna gazeto Phong Hóa [Mores] kiel fenestro pri urbaj sintenoj al la modemo. Ĝi sugestas, ke la ilustraĵoj malkaŝas konsiderindan ambivalencon al moderneco flanke de Phong Hóaredaktistoj, malgraŭ sia retorika devontigo pri la nova kaj la moderna.

   la 1930s vidis transformon de Vjetnama ĵurnalismo, ŝanĝo manifestiĝis plej draste en vera eksplodo de novaj presaĵoj. En 1936 sole 230 novaj gazetoj aperis, la kulmino de konstanta altiĝo, kiu komenciĝis en la 1920-aj jaroj.¹ La ekspansiema gazetaro estis respondo al multnombraj ŝanĝoj en Vjetnama socio, ne la malplej granda kreskanta urba populacio kun la enspezo por aĉeti ĉi tiujn novajn eldonaĵojn, la tempon por legi ilin, kaj la bezonatan legadon en la nova romanigita vjetnama formo, kvốc ngữ. David Marr taksis, ke fine de la 1930-aj jaroj ĝis 1.8 milionoj da vjetnamanoj (probable la granda plimulto el ili urbanoj) estis funkcie alfabetigitaj en kvốc ngữ.² Ĉi tiu nova leganta publiko reprezentis la kernan aŭdiencon por ĉi tiuj gazetoj, kiuj formis la urban medion kaj laŭvice influis ĝin. Inter la elstaraj kontribuoj de ĉi tiuj novaj ĵurnaloj estis, ke ili substrekis la ideon, ke la vjetnamanoj vivas en nova kaj dinamika epoko, en kiu la pasinteco kaj "tradicio" draste kontrastas al la nuntempo kaj "moderneco".

    Unu el la plej rimarkindaj reprezentoj de ĉi tiu kontrasto estis humila desegnofilmo, kampara vizitanto de la granda urbo laŭ la nomo de Lý Toét. En mallarĝa senco, ĉi tiu figuro reprezentis la kverelon inter malnova kaj nova, kaj en pli granda senco li servis kiel la inversa spegula bildo de emerĝanta urba vjetnama identeco. Specife, Lý Toét estis karikaturo de la lý trưởng [la tradicia vilaĝestro], arketipo reprezentanta kion Philippe Papin nomis la "bonan kamparanon duone sprite" kaj Marr karakterizis kiel "anakronisma vilaĝa maljunulo."³ Toét, kiu eble unue aperis kiel gravulo en reformaj operoj [chèo cải lương] de la fruaj 1930-aj jaroj, ĝi prenis pli daŭran kaj videblan formon en la presaĵoj, plej precipe en la semajna Hà Nội. Phong Hóa [Mores]⁴ Ĝi estis sur la paĝoj de Phong Hóa kaj tiuj de ĝia fratina eldonado Ngày Ne [Ĉi tiuj Tagoj] tio Lý Toét venis emblemigi la Vjetnama vilaĝano perdita en la atako de urba transformiĝo.

     Ĉi tiu artikolo pripensos Lý Toét kiel li aperis en Phong Hóa, ekzameni la manierojn kiel li kutimis reprezenti la konflikton de pasinteco kaj nuntempo, kampara kaj urba, kaj "tradicio"Kaj"moderneco. ”En liaj renkontoj kun urba vivo, Lý Toét rivelis la konsternajn kompleksecojn de urba modernigo. Lý Toét estis neloĝata vilaĝano, kiu luktis (kutime malsukcese) kompreni la modernulon, kaj rigardante liajn luktojn, urbanoj povis gratuli sin pri sia propra sofistikeco, sofistiko, kiu baziĝis sur scio kaj sperto, ke Lý Toét ne posedis. Tamen samtempe, Lý ToétLa renkontoj kun la urba vivo rivelis la ambivalencon de ĉi tiu nova moderneco, inkluzive de ĝiaj fizikaj danĝeroj kaj ĝiajn ofte abnipajn forirojn de longe establitaj padronoj de ĉiutaga vivo.

     Mia proksima legado de Lý Toét bildstrioj sugestas iujn modifojn al konvenciaj interpretoj de la perspektivo Phong Hóaestas redakta teamo, la Memstara Literatura Grupo [Tự Lực Văn Đoàn]. Ĉi tiu grupo, establita de Nhất Linh kaj malmulte da simil-similaj verkistoj en 1934, malkaŝis ĝian vidpunkton en dek-punkta manifesto, kiu parolis pri produkti literaturon por riĉigi la landon, kaj fari tion en stilo atingebla, rekta kaj facile komprenebla. Ĝi ankaŭ anoncis la engaĝiĝon de la grupo al senĉesa lukto por progreso kaj daŭra klopodo vastigi publikan konscion pri scienca scio.⁵ La membroj de la Memforta Literatura Grupo ofte estis vidataj de pli postaj historiistoj ĉu kiel apolitikaj romantikuloj, kun malklare prokolonia vidpunkto, aŭ kiel senŝanĝaj proponantoj de malprofunda moderneco, imitante la formojn sed ne la substancon de novaj teknologioj, sociaj ordoj kaj kulturaj. veturiloj. Malgraŭ la forte deklaritaj celoj de la grupo, mi argumentas, ke iliaj ĵurnaloj aparte Phong Hóa, malkaŝis multe pli ambigu vidon de la rapidaj ŝanĝoj okazantaj ĉirkaŭ ili. Kiel mi prilaboros ĉi-sube, la karikaturoj precipe reflektis ne simple malestiman kritikon pri la "malantaŭen", nek ili sugestis apolitikan romantikismon. La grupoj diris, ke "lukto por progreso", ekzemple, estis plurfoje erodita de la manieroj, kiel la bildstrioj de ĝia eldono malkaŝis "progreson" kiel avantaĝon kaj minacon. Tiel, Phong Kemio estis reflekto de la urbaj sociaj transformoj, kiujn oni nomis "moderneco" kaj samtempe daŭra komento pri ili, kiu ofte malgravigis la sendubajn deklarojn de la Memforta Literatura Grupo.

    La moderneco elmontrita en Phong Hóa estis markita de rapida ŝanĝo, te localnika lokalizado de la socio, transformo de sociaj ligoj kaj urbanizado mem. Ĝi malkaŝis eŭrop-regitan "nun" kontraston, almenaŭ implicite, kun malantaŭa vjetnama "tiam." Ĉu vjetnamaj legantoj de ĉi tiuj revuoj konis la nove kreitan terminon por "modemo" -modernaj- Estas ne klaras. Ili estus pli probable renkontintaj la koncepton de ŝanĝo en la vortoj mới ”kaj“nova, "Ambaŭ el kiuj plej bone povus esti tradukitaj kiel"nova. "⁶ Kio estas klara estas, ke vjetnamaj urbanoj konsciis, ke ili vivis en tempoj de drama transformo, en kiuj modoj de komunikado kaj transportado, same kiel de interago kaj esprimo, ĉiuj ŝanĝiĝis. Plie, estis forta sento esti en vojaĝo de transformo, en kiu la fina celloko estis nekonata. Homoj sentis sin partoprenantoj en ĉi tiuj ŝanĝoj, sento nenie pli forte ol en la komunumo de verkistoj kaj ilustristoj kontribuantaj al la novaj ĵurnaloj aperintaj dum la 1930-aj jaroj.

… CONTINU…

NOTO:

1. David Marr, "Pasio por Moderneco: Intelektuloj kaj Amaskomunikilaro," en Postmilita Vjetnamio: Dinamiko de Transformanta Socio, eld. Hy V. Luong (Lanham, MD: Rowman kaj Littlefield, 2003), unu.
2. David Marr, Vjetnama Tradicio sur Provo: 1920-1945 (Berkeley kaj Los-Anĝeleso: Universitato de Kalifornia Gazetaro, 1981), 34; Ankaŭ Marr, "Pasio por Moderneco," 261. Laŭ la taksoj de Marr, ĉi tiu cifero eble reprezentis duobligon de la nombro de literaturaj Vjetnamoj de nur jardeko antaŭe.
3. Marr, “Pasio por Moderneco,” 261; Philippe Papin, "Kiu havas la potencon en la vilaĝo?" En Vjetnamujo. Franca Stipendio pri Dudeka-Jarcento. Vjetnama Societo, eld. Gisclc L. Bousquet kaj Pierre Brocheux (Ann Arbor: Universitato de Miĉigana Gazetaro, 2002), 29; Neil Jamieson, Komprenante Vjetnamion (Berkeley kaj Los-Anĝeleso: Universitato de Kalifornia Gazetaro, 1993), unu.
4. Maurice Durand kaj Nguyen Tran Huan asertas, ke Lý Toét estis la invento de la poeto Tú Mỡ kaj disvolviĝis en 1927, aserto malfacile pruvebla. Vidu Maurice Durand kaj Nguyen Tran Huan, Enkonduko al Vjetnama Literaturo, trans. DM Hawke (Novjorko: Columbia University Press, 1985), 119. Lý Toét ankaŭ faris oftajn aperojn en Phong Hóafratina gazeto Ngày Ne [Ĉi tiuj Tagoj), kvankam por la celoj de ĉi tiu eseo mi fokusos nur pri liaj okazoj en la antaŭa.
5. La plenan dek-punktan ideologian deklaron de la grupo li povas trovi en "Tự Lực Văn Đoàn," Phong HóaMarto 2,1934, p. 2.
6. Nguyễn Văn Ký, La Societe Vietnamienne vizaĝo A La Modemite: Le Tonkin de la fin du XIXe siecle de la dua guerre mondiale [Vjetnama Socio Vizaĝas Modernecon: Tonkin de la fino de la XNUMXa Jarcento ĝis la Dua Mondmilito] (Parizo: L'Harmattan, 1995), unu.

(Fonto: Ofurnalo de Vjetnamaj Studoj, Vol. 2. Temo 1. ĉp. 80-108. ISSN 1559-372X, elektronika ISSN 1559- 3758. © 2007 de la Regantoj de la Universitato de Kalifornio. http: / Av \ vw.ucprcssjournals.coin / rcprintlnfo.asp.)

Vidi MORE:
Ý Lý Toét en la Urbo - Parto 2
Ý Lý Toét en la Urbo - Parto 3
Ý Lý Toét en la Urbo - Parto 4
Ý Lý Toét en la Urbo - Parto 5