Printempaj Skriboj - Sekcio 1
Trafoj: 393
HUNG NGUYEN MANH 1
Aĝa Confucian en Lunjara Novjara Festivalo
Ni rigardas pliaĝan Konfuceanon surgenue sur la teron por verki paron Tết rulumas. Antaŭ li estas kamparano, eble lia kliento, staranta apud alia viro, pasanto, kiu paŭzas por rigardi la movon.
Ĉi tiu bildo memorigas pri similaj scenoj antaŭ ĉirkaŭ duona jarcento. Ĉiujare, komence de la dekdua monato, pli maljunaj Konfuceanoj vestitaj per tradiciaj nigraj roboj kun turbanoj kaj paro da okulvitroj ofte estis viditaj en humilaj kabanoj ĉe kamparaj Tet merkatoj, skribante skribrulaĵojn por butikistoj.
Li ofte afiŝis tabulon kun du grandaj ĉinaj gravuloj "Printempaj Ruletoj" ĉe la pordo de la kabano. Liaj laborantaj instrumentoj nur enhavis pleton, kelkajn penikojn, bovlon da ĉina inko kaj amason da ruĝa aŭ oranĝa papero. Kaligrafaj surskriboj jam estis faritaj sur la skribruloj. Butikistoj ĵus vokis la butikojn por rigardi la skribrulojn kaj elekti tiujn, kiujn ili opiniis taŭgaj por iliaj adoraj altaroj, la lokon de la adorantaj lokoj kaj objektoj, iliaj prauloj aŭ laroj. La pli aĝaj konfuzanoj ne malŝparis momenton pensante, sed nur prenis penikon kaj trempis ĝin en la inkon kaj poste skribis la surskribojn en ĉinaj signoj kaj ŝargis ĉirkaŭ du ĉirkaŭfosaĵo (Vjetnama monero-unuo) por ĉiu paro de skribrulaĵoj.
Se la skribruloj afiŝus ĉe la pordego, la registriĝo povus legi kiel sekvas:
"Kilometroj da komforta aero estas preskaŭ kunfandiĝanta en printempo.
La plej bela scenejo estas la unua monato de la jaro."
Se la skribruloj estus pendigitaj ĉe la verando, la surskriboj estus:
"Salangane anoncas bonajn novaĵojn ĉe la pordego.
Ora oriolo bonvenigas la alvenon de printempo ĉie. "
Aŭ alia paro de skribrulaĵoj legus:
"Antaŭ la korto: bambuo anoncas la vorton de paco.
Ambaŭflanke de la pordego: Abrikot transportas la floron de prospero. "
Se la skribruloj estus afiŝitaj ĉe du kolonoj de la domo, la pli aĝa Confucian skribus tiajn popularajn surskribojn jene:
"La ĉielo aldoniĝas kun jaroj kaj monatoj, kaj viroj kun longeco.
Printempo regas super ĉielo kaj tero, kaj feliĉo super hejmo. "
aŭ:
"Nova jaro venas kun centoj da feliĉo.
Printempaj tagoj vidas milojn da bonaj lukcioj"
Se la skribrulaĵoj estus pendigitaj ambaŭflanke de la praa altaro, ili ofte laŭdis la grandajn servojn kaj virtojn de la prapatroj, kies rezultoj profitis por la posteuloj:
"Alta Monto restas nekomparebla kun la kompatema ago naski.
Malferma maro multe malantaŭ la sindona prizorgo dum bredado. "
aŭ:
"Dum centoj da jaroj, pia kaj dankema infanoj daŭre ekzistos.
Generacio post generacio, la heredaĵo de praulaj servoj restos senŝanĝa. "
aŭ:
"Dank 'al praulaj servoj kaj virto: Miloj da jaroj prosperos.
El la mildeco kaj pieco de la idaro: generacioj de homoj estos feliĉaj. "
Ni legu alineon verkitan de franco por la semajna Indoxino en 1942 2
"...Kompatindaj konfuceanoj luis ĉirkaŭ 10 tagojn antaŭ la Tet straton aŭ malfermitan teron antaŭ domo aŭ stratangulo ... Ili skribis per ora aŭ arĝentkolora inko ĉinajn signojn sur ruĝaj paperaj volvaĵoj por gajni malgrandan monsumon. Se okazus entombigo en la eksiĝinta jaro, la funebrantaj familioj petus flavajn aŭ verdajn volvlibrojn. Ĉi tiu mita efiko instigis la homojn elspezi certan monsumon por aĉeto de volvlibroj por ornami la pordegojn, kolonojn kaj plankon de siaj domoj ... aŭ sur la muroj. Kvankam Konfuceismo ne plu estis, konfuceanoj ankoraŭ estis viditaj en eluzitaj kotonaj jakoj, tremantaj de malvarmo sidante sur malgranda peco de pelada mato por skribi ĉi tiujn lastajn ĉinajn signojn ...".
Ruĝaj Volvlibroj - Orienta Literatura Ĝenro
"Dika karno, piklitaj kranioj, ruĝaj ruletoj,.
Poluso, ŝnuro de fajrokraĉoj, verdaj tortoj"
Krom aranĝi kaj ornami sian domon, aĉeti ofertojn por sia altaro, eĉ tre malriĉulo ne povas forgesi iri al la merkato aŭ eliri al la strato por akiri movilon kun grandaj literoj, kelkaj skribruloj kun presitaj leteroj, manskribitaj aŭ gravuritaj. sur bambuo kiel menciite supre.
Estas homoj, kiuj aĉetas ruĝan paperon kaj petas la vilaĝajn instruistojn skribi plu. Aliaj sukcesas peti al erudiciuloj verki sur ruĝa papero aŭ silko - ĉi tio estas sufiĉe malfacila por la erudiciuloj, ne tiel bone provizitaj per vortoj por doni al iu ajn. Multaj nerafinitaj riĉuloj, kiuj povas pagi malŝpareme ornamitajn paralelajn volvlibrojn, ne povas ricevi leteron de ili. Eĉ se ili sukcesos ricevi ĉi tiujn leterojn, jen bagatela literaturo (bagatela literaturo).
Kie alglui ruĝaj movoj? Sur la muro, ambaŭflanke de la altaro, sur la pordego aŭ sur la domaj kolumnoj kiel vidite en la figuro (Fig.1). "Floroj turniĝas al la suno post printempo”. Ruĝaj volvaĵoj estas gluitaj ne nur en la supre menciitaj lokoj sed ankaŭ sur porkejoj, bubalaj plumoj. Henri Oger rilatas, ke ili aperas ankaŭ sur akvobomboj (Fig.2).
En la Sudo, tri ruĝaj skribruloj estas pasitaj en la domo kaj la kvara en la kuirejo. Dekoj da aliaj estas rezervitaj por fruktarboj en la ĝardeno. Eĉ ĉaroj, bovaj ĉaroj estas ornamitaj, por ne diri pri la puto kaj la porko. Precipe, akvo-melonoj sur la altaro ankaŭ estas ornamitaj, sed la literoj sur ruĝa papero kelkfoje ne reprezentas aŭtentikajn paralelajn kupolojn.
Ne nur riĉuloj, sed ankaŭ malriĉuloj ĝuas ruĝajn volvlibrojn. Kaj kio pri la pagodo? Ĝi estas eĉ pli ornamita. En la bildo, pagoda pordo restas malfermita por lasi nin vidi unu flankon de paralela pareto (Fig.1).
"La reĝimo estas malnova sed la kolono estas nova"
Ruĝaj movoj estas skribitaj ĉine kaj ankaŭ en Nôm (aŭ demona skripto). Ili malkaŝas la pensojn de la domposedanto pri vivo, printempo, foje aludante al la konstanta mutacio de la naturo, foje nombrante filozofian signifon kiel moto.
Iuj homoj diras tion paralelaj movoj estas orienta literatura ĝenro, polura, kondensa kaj foje tre signifa arta verko '. Speciala gusto de ruĝaj skribruloj Vjetnamaj Tết-festivaloj. Ili fariĝis kutimo de la vjetnamoj.
Pri parolado Vũ Đình Liên, homoj memoras la poemon “La Konfucea Klerulo".
Multajn jarojn poste, la tre temo de ĉi tiu poemo inspiris pentristojn Bùi Xuân Phái krei sian faman kolorigan reprezentadon Vũ Đình LiênConfucian Scholar. En 1974, dum li admiris la koncernan collage Vũ Đình Liên siavice inspiris ĝin al la aŭtoro la sekva rememoriga poemo:
"Ju pli oni admiras la pentraĵon, des pli oni animas la koron kun poezia inspiro.
La tuta animo de la pasinteco bedaŭras la "Confucian Scholar".
Tri versoj konvinkis la fonton de memoro.
Kelkaj paperoj ankoraŭ pruntas flugilojn al sonĝoj.
La tono kaj koloro de maljunaj larmoj ankoraŭ restas senkompataj.
La bildoj kaŭzas, ke la malnova amo kreskas pli kaj pli.
O! plumo kaj inko Confucian Scholars de miloj da jaroj en la pasinteco.
Ĉu via rankoro jam fariĝis pli malpeza nun ".
La menciita fama poemo estis verkita kiam la poeto havis nur 23 jarojn kaj ĝi intencis registri la lastan bildon de konfuzia akademiulo (la patro de la poeto). Vũ Đình Liên la poeta aŭtoro naskiĝis la 12-an de novembro 1913, ĉe Chau Khe Vilaĝo, Distrikto Bình Giang, Hai Duong provinco. Pli poste, li sekvis sian familion por ekloĝi en Hanojo kaj loĝis ĉe La Hàng Bạc (strata arĝento). Vũ Đình Liên diplomiĝis kiel Licenciulo pri Juroj kaj partoprenis la revolucian movadon en la unuaj tagoj de la rezista milito kontraŭ la Francoj, kaj estis aktivulo en la Asocio pri literaturo kaj Artoj de la Tria Interzono. La verko, titolita "Vjetnamaj Poetoj", havas la jenan rimarkon pri tiu eterna poemo: "Por iu adoptanta literaturan alvokiĝon, lia celo estas atingita aŭtori tian nemalhaveblan poemon.
Ni volas diri, ke senmorta poemo sufiĉas por memorigi ĝian aŭtoron per posteularo. "
En 1953 poeto Vũ Đình Liên revenis al Haø Noäi kaj laboris por la Evolua Estraro de Tekstaro ĉe la Ministerio pri Edukado kaj estis membro de la Le Quy Don Kultura Grupo, kiu kompilis la "Mallonga Historio de Vjetnama Literaturo”. Li samtempe kontribuis al la traduko de la "Antologio de Hoàng Việt”Kaj estis la ĉefa aŭtoro de la“Antologio de Vjetnama Prozo kaj Poemoj”Vol.4 Li ankaŭ instruis ĉe la Universitato de Pedagogio kaj estis estro de la fako pri franca lingvo.
Juĝante pri sia digno kaj laboro, Nostalgia, Hoài Chân ĉar sesdek jaroj skribis: "De kiam la novaj poemoj ekvivis, ni jam vidis la ĉeeston de Vũ Đình Liênla poemoj publikigitaj larĝe de diversaj recenzoj. Li ankaŭ kantis la laŭdon de amo ekzakte kiel ĉiuj poetoj en tiu tempo. Sed lia ĉefa inspiro implikis lian altruismon kaj lian amon al aferoj pasintaj. Li kompatis falintajn homojn, li memoris la malnovajn scenojn kaj amikojn".
Lia maltrankvilo pri sia propra memo ekde la aĝo de 3 jaroj kaj vivis kun sia blinda patro kaj malriĉa patrino, kiuj devis nutri siajn edzon kaj infanon same kiel la malsanon kaŭzitan de la mondaj eventoj kaj la komuna konduto de homoj, ĉiam okupis nian la menso de poeto.
Homoj rilatas tiun tagon en 1973, revenante de Filo Tay al Hà Nội, la poeto haltis ĉe La Trò ponto por demandi pri la historio de tiu ponto. Kortuŝita de la mallonga vivo de la kompatinda kantisto mortinta sur tiu ponto (ŝi kaptis malvarmon reveninte malfrue en la nokto), la poeto verkis la sekvan poemon kaj lasis ĝin ĉe la malgranda pagodo kiun homoj de la vilaĝo konstruis por adori la sanktan animon de la mortinta kantistino:
"Reveninte al Hanojo, oni devas trairi la ŝipon Trò ponto
La koro de unu estas malgaja aŭskultante la malnovan historion de la kompatinda mortinta kantistino.
Kiu ebriiĝis dum la nokta festeno kaj kaŭzis, ke la kastanĉoj falis.
La malvarmo kaj pluvo okazis la kompatindan kantiston.
Ŝia maldika vesto ne povis ĉesigi malvarmon.
Kaj vivo de ribeloj finiĝis kiel falinta floro.
Supozu tion Nguyen Du ankoraŭ havas historian plumon.
Iuj pliaj malkuraĝaj poemoj ankoraŭ povas esti skribitaj "
La proksimaj amikoj de la poeto priskribas la sekvan bildon de li mem, kiu aperis ĉiujare en la transira horo en novjara vespero, kiam Vũ Đình Liên eliris, kun malgranda sako enhavanta sian racion por Tết jam dividita en malgrandajn porciojn, viziti la risortojn, la aŭtobusajn staciojn serĉantajn maljunulojn aŭ malgrandajn erarajn knabojn, kiuj bezonos iom da manĝaĵo por saluti la printempon.
Poeto Vũ Đình Liên forpasis la 18,1996an de januaro XNUMX kaj ne havis la eblecon vidi la verkon "La Poemoj de Vũ Đình Liên"Kiu estos eldonita de la Văn Hoá (kulturo) Eldonejo3.
... daŭrigita en sekcio 2 ...
NOTO:
1 Asociita Profesoro HUNG NGUYEN MANH, Doktoro pri Filozofio en Historio.
2 G. PISIER - L'esprit des Annamites et le Tết (La animo de la Annamese kaj Tết-festoj) ilustrita ĉiusemajna Indochina, 12-a de februaro 1942, p.15.
3 Laŭ la artikolo de TRẦN VĂN MỸ: "VŨ ĐÌNH LIÊN - talenta poeto, granda personeco" Hà Nội Today Review, aldono No.26 - junio 1996 - pp 53 ~ 55.
BAN TU THU
01 / 2020
NOTO:
◊ Fonto: Vjetnama Luna Nova Jaro - Grava Festivalo - Asso. Prof-o HUNG NGUYEN MANH, Doktoro pri Filozofio en Historio.
◊ Grasa teksto kaj sepiaj bildoj estas kreitaj de Ban Tu Thu - thanhdiavietnamhoc.com
VIDU ANKAŬ:
◊ De Skizoj en frua 20-a jarcento ĝis tradiciaj ritoj kaj festivaloj.
◊ Signifo de la termino "Tết"
◊ Lunjara novjara festivalo
◊ Zorgoj pri PROVIDENTAJ POPOJ - Zorgoj pri KITAKO kaj KAKOJ
◊ Zorgoj pri PROVIDENTAJ POPOJ - Zorgoj pri MARKETADO - Sekcio 1
◊ Zorgoj pri PROVIDENTAJ POPOJ - Zorgoj pri MARKETADO - Sekcio 2
◊ Zorgoj pri PROVIDENTAJ HOMOJ - Zorgoj pri Dept-pago
◊ EN SUDA PARTO DE LANDO: HOSTO DE PARALLELOJ
◊ La pleto de Kvin fruktoj
◊ La Alveno de Nova Jaro
◊ Printempaj Skriboj - Sekcio 2
◊ Vjetnamia Luna Nova Jaro - vi-VersiGoo
◊ ktp.