La Rakonto de TU-THUC - La Lando de Feliĉo - Sekcio 2
Trafoj: 1029
LAN BACH LE THAI 1
Tamen unu tagon, li sentis sin hejme malsana, kaj esprimis sian deziron reiri al sia naskiĝa vilaĝo, nur por mallonga vizito. GIANG HUONG provis malhelpi lin foriri, sed li estis malĝoja kaj ne ĝuus dolĉan muzikon aŭ la molan oran lunlumon, aŭ ian alian ĉielan plezuron.
La Feino-Reĝino, kiu estis konsultita, diris:
« Do li deziras reiri al la mondo de doloro kaj malĝojo sube. Tiam lia deziro estu koncedita, ĉar kio utilas teni lin ĉi tie, sian koron ankoraŭ plenan de surtera memoro? »
GIANG HUONG ekploris en larmoj, kaj la disiĝo doloris. Oni petis TU-THUC fermi siajn okulojn por momento. Kiam li malfermis ilin denove, li rimarkis, ke li estas sur la tero denove, en stranga loko. Li petis la vojon por sia propra vilaĝo, kaj la homoj respondis, ke li jam estas en ĝi. Tamen li ne ŝajnis rekoni ĝin. Anstataŭ ŝlima bordo, kaj boato portanta pasaĝerojn al la apuda vilaĝo, li ekvidis novan ponton kun amaso da homoj, kiujn li neniam antaŭe renkontis, irante antaŭen. Prospera merkato ekestis ĉe verda kampo kaj marĉa herbejo.
« Aŭ mi eraris, ĉu mi perdis la menson », Diris TU-THUC. « Ho kara, kio ĝi povas esti? kio ĝi povas esti? »
Li returnis sin, perfekte konvinkita, ke tio ne estas lia propra vilaĝo. Dumvoje li renkontis maljunulon.
« Pardonu min, respektinda avo,»Li diris al la maljunulo,« mia nomo estas Tu-Thuc, kaj mi serĉas mian naskiĝ-vilaĝon. Ĉu vi bonkore montrus al mi la vojon al ĝi? »
« Tu-Thuc? Tu-Thuc? »La maljunulo ŝajnis forte serĉi en sia menso. « Mi aŭdis, ke unu el miaj prapatroj, la Ĉefo de la distrikto Tien-Du, nomiĝis Tu-Thuc. Sed li eksiĝis el sia oficejo antaŭ ĉirkaŭ cent jaroj, ekiris al nekonata celloko kaj neniam revenis. Ĝi estis al la fino de la dinastio Tran kaj ni nun estas sub la kvara reĝo de la dinastio Le. »
TU-THUC rakontis pri sia mirakla sperto, kalkulis kaj rimarkis, ke li restis en la Lando de Feliĉo nur por cent tagoj.
« Mi aŭdis, ke en la Lando de Feliĉo tago daŭras tiel longe kiel jaro sur la tero. Tiam vi estas mia plej estiminda prapatro Tu-Thuc. Bonvolu permesi al mi montri al vi vian malnovan restadejon. »
Li kondukis lin al dezerta loko, kie oni vidis nenion, sed malnova, mizera, kaduka kabano.
TU-THUC estis tiel malfeliĉa kaj seniluziigita, ĉar ĉiuj homoj, kiujn li sciis, nun mortis, kaj la juna generacio havis novajn manierojn kaj manierojn, kiuj tute malfeliĉigis lin.
Do li eliris denove en sveĉon por la felando kaj iris en la bluajn arbarojn, sed ĉu li trovis ĝin denove aŭ perdiĝis en la montoj, neniu sciis.
... daŭrigu en Sekcio 2 ...
NOTOJ:
1 : La Antaŭparolo de RW PARKES prezentas LE THAI BACH LAN kaj ŝiajn novelojn: “S-ino. Bach Lan kunvenis interesan elekton de Vjetnamaj legendoj pro kio mi ĝojas verki mallongan antaŭparolon. Ĉi tiuj rakontoj, bone kaj simple tradukitaj de la aŭtoro, havas konsiderindan ĉarmon, derivitaj en malgranda parto de la senco, kiun ili donas pri konataj homaj situacioj vestitaj en ekzotika vesto. Ĉi tie, en tropikaj medioj, ni havas fidelajn amantojn, ĵaluzajn edzinojn, malĝentilajn duonpatrinojn, el kiuj estas faritaj tiom da okcidentaj popolaj rakontoj. Unu rakonto ja estas Cinderella refoje. Mi fidas, ke ĉi tiu malgranda libro trovos multajn legantojn kaj stimulos amikan intereson en lando, kies nunaj problemoj estas bedaŭrinde pli konataj ol ŝia pasinta kulturo. Saigon, 26 februaron 1958. "
2 : ... ĝisdatigante ...
BAN TU THU
07 / 2020
NOTOJ:
◊ Enhavo kaj bildoj - Fonto: Vjetnamaj legendoj - Sinjorino LT. BACH LAN. Kim Lai An Quan-Eldonistoj, Saigon 1958.
◊ Elstaraj sepaj bildoj estas kreitaj de Ban Tu Thu - thanhdiavietnamhoc.com.
VIDU ANKAŬ:
◊ Vjetnama versio (vi-VersiGoo): DO QUYEN - Câu chuyen ve TINH BAN.